PROJEMİZ GEÇTİ,YAŞASIN!!

MERHABA HERKESE!!
Büyük büyük harflerle ve büyük büyük mutluluklarla karşınızdayım Size çok güzel haberlerim var çünkü!:)
Bildiğiniz gibi YBU-SSPT hiç durmyan bir ekip ve "Farklılığımız Güzelliğimizdir!" 1.2 Gençlik Girişimleri projesi bu ekibin üzerinde çalıştığı projelerden biri. Projemizi, Yıldırım Beyazıt Üniversitesi Projeler Ofisinin desteği ile yazdık ve Ulusal Ajans tarafından onaylanmasını bekliyorduk. Ancak blog geçmişine bir göz atan herkes görebilir ki bu sırada yine boş durmadık ve çeşitli projelerin yanı sıra "Farklılığımız Güzelliğimizdir!" projesi ile ilgili araştırmalara devam ettik. Ve öğrendiğimiz şeyleri bu blogta sizinle paylaşmak istedik.Bu blog bizim için çok önemliydi çünkü biz bu blog sayesinde hiç görmediğimiz,konuşmadığımız,tanımadığımız kişilere,SİZLERE, ulaşabiliyoruz. Biz istiyoruz ki bildiklerimizi sizinle paylaşalım ve sizlerden bir şeyler öğrenelim.
İşte kocaman harflerle yazmama sebep olan iyi haber bu noktada devreye giriyor, sevgili takipçilerimiz! PROJEMİZ KABUL EDİLDİ!!
Yani??
Bundan sonra Romanya ile ortak gerçekleştireceğimiz harika faaliyetlerimiz olacak.Bu faaliyetleri daha önceden buradan ve sosyal medya başta olmak üzere bir çok yoldan duyuracağız. Ve sizinde katılımlarınızla harika şeyler yapacağız. Projeler ofisine çok teşekkür ederiz:)
Güzel haberlerle devam etmek istiyorum!:)
Peki çok değerli abilerim ablalarım ben şu an nerdeyim?

Yine Ulusal Ajansın düzenlediği ve Akar Hotel'de gerçekleşen proje öncesi eğitimdeyim. Projenin 3. günün sonlarındayız diyebiliriz. Burda daha önce karşılaşmadığım tarzda ve çok faydalı olan öğrenme teknikleri ile eğitim alıyoruz. Açıkcası aldığım eğitim kadar eğitim alış şekilleimizi de önemsiyor ve unutmamaya, iyice kavramaya çalışıyorum çünkü vakti geldiğinde bende aynı yöntemleri proje içi faaliyetlerimizde kullanmak istiyorum.

Yine güzel haberlerle görüşmek üzere, hoşçakalın!:)

  

 

DİPNOT: Eğer bizim hakkımızda daha çok bilgi almak isterseniz bu blog sayfasının dışında   https://www.facebook.com/groups/479859428733386/ ve https://twitter.com/YbuSstp adresinden takip edebilirsiniz bizi.

BULGURLU'YA UÇAN KİTAPLAR

YBU-SSPT ekibini artık az çok tanıyorsunuz sevgili okurlar. Ama hızlı bir özet geçmek istiyorum sonra da size güzel bir haber vereceğim. Biz Yıldırım Beyazıt Üniversitesinde okuyan gençleriz. Biz, nerde bi problem var, o problemi nasıl çözsek ki acabanın derdinde olan, bir şeyler yapılıyor ama bunu nasıl daha iyileştirebiliriz diye kafa yoran gençleriz. İşte biz yine başkalarının dertleriyle dertlendik.
Duyduk ki, Erzurum Bulgurlu İlköğretim Okulunda kütüphane yokmuş. Hemen harekete geçtik:)

Bulgurlu için hiç vakit kaybetmeden çalışmalara başladık. “ Kitabın yaprakları,, bizi aydınlığa götüren kanatlar gibidir.” Der Voltaire. Bu yüzden projemizin adını “Bulgurlu’ya Uçan Kitaplar” koyduk.Afişler hazırladık, duyurular yaptık.

3 gün boyunca stant açtık.Yıldırım Beyazıt Üniversitesi gönüllülerinden kitap desteklerini bekledik.

 
Bu zaman zarfında bir çok kitap topladık.

Ancak bize kitap ulaştıramayanlar vardı... Onlar için kitap kutuları hazırladık.

 

Böylece gönüllülerimiz, stant olmadığı zamanlarda da kitap desteğinde bulunabilecelerdi.

 

 Kitaplarımızı topladıktan sonra sıra onları kolileme işlemine geldi. O da bir çırpıda bitti:)

  Ve kitaplarımız Bulgurlu İlköğretim okuluna ulaştı:)

 Bulgurlu İlköğretim Okulu’ndan gelen fotoğraflar bizi çok mutlu etti. Bu mutluluğumuzu sizlerle paylaşmak istedik çünkü biz YBU-SSPT olarak bunu tek başımıza yapamazdık, tüm gönüllülerimize desteklerinden dolayı çok teşekkür ediyoruz.

g

 Kitapsız büyüyen çocuk, susuz büyüyen ağaca benzer. Çocuklarımızı kitapsız bırakmadığınız için çok teşekkür ederiz.
YBU-SSPT Ailesi

Kendin Gibi Olma Mevzuu, Bölüm 2(Farklılığımız Güzelliğimizdir!)

Tarih 28 Kasım Perşembe saat 23:32, yazımı bitirdiğimde saat kaç olur bilemiyorum, sevgili dostlar. Ama bildiğim bir şey var ki bu yazımda sizi hem müthiş fotoğraflarla buluşturacağım hemde "farklılıkların nasıl güzel" görüntülere yol açtığını göstereceğim.
Merak içinde olduğunuzun farkındayım ama bu yazımda, konuya girmeden önce sizinle bir kaç fotoğraf paylaşmak istiyorum sonrasında da biraz sohbet edelim.

  

 

Fotoğraflara baktığımızda gördüğümüz şeylerin ortak olduğu kanısındayım. İlk bakışta bütün modellerin kadın olduğu ve farklı kültürlere ait oldukları gözümüze çarpıyor. Kadın olmaları onların yegane ortak özelliği değil. Yaş dağılımlarının ve kültürlerinin farklı olduğu bu hanımların birbirinde güzel oldukları da gözümüze çarpan bir diğer nokta. Gözleri, tenleri, takıları, kıyafetleri ve hatta bakışları birbirinden farklı olan bu 6 bayan "farklılıkları ve güzellikleri" ile bizi kendilerine hayran bırakıyorlar. Her bir fotoğrafı tek tek incelemek istiyor insan. Fotoğrafçının ustalığının yanında her bir modelin özgünlüğü bizi etkileyen. Olduğu gibi olmaları.Sizinle bir kaç fotoğraf daha paylaşmak istiyorum ve son söz olarak diyorum ki "Farklılığımız Güzelliğimizdir!"

Bugün Günlerden : Çalışmalar Hızlanıyor

                En çok telaşlı olduğumuz anlar en çok iş bitirdiğimiz anlardır değil mi? :) Biz de kısacık bir sürede neler yaptık neler, bakın hemen anlatalım.

                Öncelikle bir toplantı yapıp yol haritamızı çizdik, yapılacakları belirledik ve görev dağılımımızı yeniledik. Ankara'da konuklarımızı gezdireceğimiz mekanların belirlenmesi Caner ve Pınar'ın görevi, Kapadokya gezimizin tüm ayrıntılarını düzenlemek ise Kübra ve Kürşat'ın göreviydi.Gizem ve bense bu sırada ulaşımı, konaklamayı ve yerele katkı sağlamak amacıyla küçük arkadaşlarımızı bilgilendireceğimiz programların gerçekleşeceği okulları ayarlayacaktık. Ahmet de iletişim kişisi yani koordinatör seçilmesi dolayısıyla proje ofisindeki hocalarımızla görüşecek ve bundan sonra iletişimle alakalı her görev ondan sorulacaktı. ( Bkz. Ahmet'in iletişim kişisi seçilme videosu, annem aradığı için yarım kalsa da paylaşmak istedim :)) ) Bu toplantıda ayrıca Ulusal Ajans'a teslim edilmesi gereken proje formunu doldurmaya başladık. Bütçe ve aylık-günlük faaliyet raporunun doldurulması gibi işleri ise diğer toplantılarda görüşmek üzere bıraktık. Çok acıkmıştık ve hemen yemek yediiik. :))

                  Sonraki günlerde de ekibimiz bir çok kez buluştu. Görevler birbir yerine getiriliyordu. Kapadokya gezi planımız hazırdı, Kübra ve Kürşat en ince ayrıntısına kadar programı düzenlemişlerdi.Pınar ve Caner'se Ankara'da konuklarımızı gezdirmek için çok çeşitli mekanlar belirlemişti ve bu sayede konuklarımız hem verimli hem de eğlenceli bir şekilde vakit geçirebilecekti. Biz de Gizem'le beraber ulaşım ve konaklamayı ayarladık.Konuklarımız iki konuda da çok rahat edeceklerdi, bizim de bu sayede yüzümüz gülecekti ne de olsa misafirperver bir milletiz biz değil mi ? :))  İkinci olarak da projemizi gerçekleştireceğimiz okulları ayarladık. Okul müdürleri bizi çok iyi karşıladılar ve böyle bir organizasyonda bizimle beraber olacakları için memnun olacaklarını belirttiler.Biz de görevimizi içimiz rahat olarak tamamlamış olduk. Tüm bunlar yaşanırken Ahmet de projemizi çeşitli internet sayfalarında paylaştı ve proje ortakları arayan gruplara mail attı. Bu maillere birçok olumlu cevap aldık. İtalya, Romanya, Letonya, Fas gibi ülkeler bizimle proje yapmaktan memnun olacaklarını söylüyorlardı. :)) Ahmet bize bunları söyledikçe biz de havalara uçuyor ve Ahmet'ten gelecek en ufak yeni ortak talebi haberini sabırsızlıkla bekliyorduk. :)) Bunlar gerçekleşirken buluşmalarımızda da hem gelişmeleri birbirimizle paylaşıyor hem de proje formumuzu doldurmaya devam ediyorduk. Sırada ortağımızı belirleme kısmı vardı... 

                   Projemizi teslim etmemize çok az bir süre kalmıştı ve biz hem yorgunluk hem heyecanla çalışmalarımızı sürdürüyorduk... :)

                    

Bugün Günlerden:Projemiz Artık Bir Taslak

             Günler geçti ve bu günler boyunca hepimizin kafasında durmak bilmeyen çarklar döndü, döndü... Bu dönen çarklar çok parlak fikirler öğüttü sanki bir değirmen gibi... Biz de bu fikirleri harmanlayıp birbirleriyle uyumlu hale getirmek için buluştuk, buluştuk... :))

            İlk buluşmamız daha çok kaynaşma amaçlıydı ve beraber iftar yaptık :) Bu sırada da Kürşat bizlere çok verimli bir slayt gösterisi sundu. Günler önce proje ekibimizin çok kalabalık olduğunu ve bu sebeple de bir oylama yapıp bazı arkadaşları proje ekibinden çıkarmamız gerektiğini öğrenmiştik Aslında bu oylama sadece alınacak sertifikalar ile ilgiliydi, fakat hepimiz çok çalıştığımız için hiçbirimiz asıl ekipten çıkmak istemiyorduk. Aynı gün yaptığımız oylamamız buruk da olsa eğlenceliydi :) (bkz videomuz) Aynı gün bir de Merve'ye süprizimiz vardı, onun doğum günüydü ve ona leplezzetli bir meyve sepeti aldık. Gerçi hepsini biz yedik, ama olsun :)) 

           İkinci buluşmamız biraz daha ciddi bir atmosferde geçti. Projemizle ilgili hepimiz toplantıdan önce kafamızda oluşan ' proje ismi, projenin amaçları, hedefleri ve yapılacak faaliyetler' ile ilgili karışık düşünceleri yazıya döktük. Toplantımızda da bu karışık düşüncelerden tek bir taslak metin oluşturduk ve projemizin ismi de aşağı yukarı belli olmuştu. Fakat hala aklımızda soru işaretlerimiz vardı... Toplantımız her ne kadar ciddi bir atmosferde de geçse de mekan olarak ciddiyetten pek bir uzaktık :) Toplantı mekanımız Yıldırım Beyazıt Üniversitesi Etlik Yerleşkesi 'nin mütevazi bahçesindeki tatlı çardaklardı ve sanki bir piknik havası vardı. :))

            Üçüncü buluşmamız daha çok yapılacak faaliyetler ve bunların aylık ve günlük olarak nasıl paylaştırılacağı ile ilgiliydi. Toplantı mekanımız da buna uygun olarak Lunapark'tı.:))  Bu toplantımızda çok çılgın faaliyet fikirleri havalarda uçuştu. :) Örnek olarak Kapadokya'da balona binmek, hamamda keselenmek ve ya dağ gezisi yapmayı verebilirim. :)) Bu çılgın fikirlerden sonra da çılgın bir şeyler yapmasak olmazdı değil mi? Biz de gidip doyasıya eğlendik! 

               Bu kadar buluşmadan sonra bir de proje ofisine gittik mi tamamdır diye düşündük ve hocalarımızın yanına uğradık. Katettiğimiz yolu anlattık, düşündüğümüz faaliyetleri anlattık ve sırada yapacağımız şeylerin ne olduğunu sorduk. Aldığımız cevap bizi çok telaşlandırdı çünkü daha yapacağımız çok şey vardı! Hibe hesaplanacak, kalacak yer ayarlanacak, ortaklar bulunacak ve proje birkaç haftaya kadar tam anlamıyla bitmiş olacaktı.

                Daha yapılacak çok şey vardı çooook... 

                

               Ama dediğimiz gibi bu ekibe dağlar dayanmazdı ki... :)))

Gecenin Doğan Güneşi
Pencereden dışarıya bakıyorum,sokak lambalarının aydınlattığı ıssız sokakta  iki yarasa tıpkı bir kelebeğin gün ışığına kavuştuğunda mutluluğundan  çiçeklerle dans ettiği gibi  geceye kavuşmanın verdiği huzurla  naralar atıyor,dans ediyorlar.Uzaklarda belli belirsiz aydınlıklar,arabaların yanıp sönen alarm ışıkları,gökyüzünde parıldayan yıldızlar,hafif bir rüzgar esintisi ve sokak boyunca uzanan bir sessizlik... Güneş batıp karanlık çöktüğünde, gecenin yükselen aydınlığı var sanki karşımda.Gece ve gündüz birbirleriyle geçinemeyen,biri gelince diğeri giden,asla karşılaşmayan ama sürekli birbirlerinin arkasını kollayan iki dost gibiler.İkisi de içinde binlerce güzellik   saklıyor.Gündüzün kapattığı güzellikleri gece,gecenin kapattığı güzellikleri ise gündüz çıkartıyor ortaya,muhteşem bir uyum.Birbirlerinden tamamen farklılar ve farklılıkları binlerce güzelliği doğuran bir anne sanki tıpkı bizim farklılıklarımızın bizim güzelliklerimizi doğuran bir anne olduğu gibi.

Bugün Günlerden: Ekip Kuruldu! İlk Toplantım, İlk Heyecan :))

               Bilirsiniz proje ekipleri genelde zor kurulur fakat bu zorluğun karşılığında alınanlar çok özeldir. Bu ekipler çok farklı kişiliklerde ve farklı farklı yeteneklere sahip insanları birleştirdiği ve bu kişilerin beraber etkili bir şekilde çalışmalarını desteklediği için çok verimlidir. Bu verimliliğe elbette ki ekip üyelerinin desteğinin, onlardaki sorumluluk bilincinin ve birbirleriyle olan sağlam ilişkilerinin katkısı yadsınamaz. Bir ekipte bulunması gereken temel özelliklerin bilincinde gençler olarak bizler, ilanımızda hayalimizdeki ekip arkadaşlarımızı "sorumluluk sahibi, farklılıklara saygı duyan ve iletişime geçilmesi kolay biri" olarak tanımlamıştık ve bu ilanımız birçok arkadaşımız tarafından ilgi gördü. Ekibimize katılan diğer iki arkadaşımız Mustafa Kürşat ve Caner'di. Fakat henüz ekibimiz tamamlanmamıştı. Çalışmalarıyla ve iletişim yeteneğiyle öne çıkan Ahmet arkadaşımızı da ekibimizde görmek istemiştik. Ahmet bu teklifimize çok sıcak yaklaştı ve ekibimiz 7 kişiyle tamamlanmış bulunmaktaydı. 7 sorumluluk sahibi, çalışkan ve farklı alanlarda yetenekli arkadaşla güçlü enerjisi olan sağlam bir ekip olmuştuk . Bize dağlar dayanmazdı :)) 

                Sırada proje konumuzu belirlemek ve çalışmalara hızlı ve hevesli bir şekilde başlamak vardı...

              İnsanlarla ilk tanışma zordur. Nasıl davranacağımı bilemeyiz, bazen elimiz ayağımıza dolaşır, ne diyeceğimizi şaşırırız. Bu yüzden de bir çoğumuz yeni insanlarla tanışmak istemeyiz. İlk toplantımızda enerjimiz o kadar yüksekti ki biz bunların hiçbirini yaşamadık :)) Hatta hemencecik de çalışkan arılar gibi ortaya proje fikirleri ortaya saçmaya başladık... Hangi fikre tutunacağımıza karar veremiyorduk. Fakat bir anda Merve'den öyle bir fikir çıktı ki... BOOM! Bir anda hepimizin aklına yattı. Projemize göre insanlar sahip oldukları her şey ile güzeldi. Farklı özellikler insanları güzel yapıyordu, belirli kalıplar değil! Projemiz ortaokul öğrencilerini ele alacak olsa da aslında bu her yaştan kişinin öğrenmesi gereken bir olguydu... Biz güzeldik; çünkü biz bizdik!

              Proje fikrimiz hazırdı ve şu an yapmamız gereken proje ofisindeki tecrübeli hocalarımızdan yol haritası çizmede bize yardımcı olmalarını istemekti. Proje ofisine gittiğimizde hocalarımız ekibimizin enerjisini çok beğendiğini söyledi ve bu durum bizi çok mutlu etti. Proje fikrimize de sıcak baktı hocalarımız ve bu sayede projemizin fikir aşaması tamamlanmış oldu. Bu aşamadan sonra yapacaklarımız proje adı projenin amaçları, sonuçları, proje kapsamında yapılacak faaliyetler ve projenin yerele yapacağı katkı konusunda kafa yormaktı..